-
Weekendowe szkolenie – dlaczego nigdy tego nie robię
Rzuciła mi się ostatnio w oczy jakaś reklama, gdzie ktoś polecał szkolenie w weekend zachęcając uczestników m.in. takim stwierdzeniem: „nie bierz urlopu na szkolenie” i to zainspirowało mnie, żeby podzielić się moim podejściem do tego tematu.
Ja szkoleń weekendowych nie robię od lat i podniosłem to do rangi zasady, której od lat nie łamię bez względu na to czym potencjalny klient to uzasadnia albo ile pieniędzy oferuje.
Dlaczego?
-
Szczepionka 737MAX
Jest taki wpływowy artykuł zatytułowany „Software is eating the world”. Chodziło w nim o to, że software jest podstawą działalności właściwie wszystkich odnoszących sukcesy firm. I, że w związku z tym software i budowanie go staje się kluczowe i zarazem powszechne.
Niestety, wraz z tym powszechne stały się także złe nawyki i praktyki IT, na przykład takie jak wydawanie niegotowych produktów, ukrywanie długu technologicznego czy wręcz testowanie produktów przez użytkowników. To nie było takie groźne, póki chodziło o edytory tekstu, gry czy sieci społecznościowe, ale staje się śmiertelnie niebezpieczne, kiedy przenosi się na inne branże.
Pierwszym znanym przykładem był Boeing 737MAX wypchnięty „na chybcika”, z wieloma dysfunkcjami organizacyjnymi jakże znajomymi każdemu, kto kiedykolwiek „wypychał za bramę”, na „deadline” kolejną, poprawioną „na szybko” wersję starego systemu. W tym przypadku oznaczało to śmierć około 300 osób i prawie dwuletnie uziemienie samolotów skutkujące poważnymi kłopotami dla Boeinga. A także utratę zaufania do FAA – niegdyś „złotego standardu” wśród regulatorów lotniczych – kiedy okazało się, że FAA właściwie tylko przybijała pieczątki na tym, co Boeing sam „sprawdził”.
Teraz widzimy podobne podejście – wypchnąć „za bramę”, zrobić testy „na chybcika”, sprawdzić to na milionach użytkowników – na szczepionkach. Z tym, że w przypadku Boeinga 737MAX chodziło o próbę ponownego reużycia starego projektu przez „doklejenie” do niego paru nowych, komputerowych dynksów. Tu zaś mamy wzorzec „nowe eksperymentalne, pospieszne testy na ścieżkach pozytywnych a resztę niech nam ludzie sprawdzą i wykryją błędy”. Coś, co znaliśmy kiedyś z wczesnych wersji Windowsów i co sprawdza się dziś w przypadku Microsoft Flight Simulator 2020 (piękny, nowa jakość w branży ale roi się od błędów), tu się oczywiście nie sprawdzi. W MFSF2020 katastrofy nie są prawdziwe, a sfrustrowani gracze bugi zaraportują po czym co najwyżej poczekają na kolejny „patch” grając w X-Plane. W przypadku szczepionek – zwłaszcza Pfizera i Moderny, opartych na nowej, nigdy wcześniej nie stosowanej technologii – nie będzie tak łatwo, bo żaden „patch” nie przywróci później zrujnowanego zdrowia ani nie wskrzesi tych uczestników eksperymentu, na których wyjdą „bugi”.
W tej chwili mało kto się tym przejmuje, ale za kilka lat będziemy patrzeć na to, że FDA i inni „regulatorzy” na to pozwolili tak, jak dziś patrzymy na dopuszczenie przez FAA 737MAX do lotów. Z tą różnicą, że – miejmy nadzieję – tym razem odpowiedzialni poniosą jakieś realne konsekwencje.
-
O depresji przedsiębiorcy
To jak widzimy świat, co jest dla nas ważne – jaki jest nasz świat – jest w dużym stopniu kształtowane przez media. Dzięki rozwojowi techniki są one w stanie jeszcze intensywniej i silniej niż kiedykolwiek przedstawiać historie i doświadczenia cudze albo całkowicie zmyślone z taką siłą, że stają się one nasze własne – wrastają w nasz „filtr” postrzegania świata.
W mediach poświęconych tematyce biznesowej dużo uwagi poświęca się startupom. Startupy to są firmy, które mają nowy, rewelacyjny i rewolucyjny pomysł na usługę lub produkt, taki, który zasadniczo wywróci rynek lub wręcz stworzy zupełnie nowy. Wzorcem dla ludzi, którze je tworzą – oraz wielu, którzy się temu tylko przyglądają – są oczywiście te startupy, którym się udało i które obecnie są wielkimi firmami – a ich założyciele nieprzyzwoicie bogatymi ludźmi. Wielu z nich funkcjonuje wręcz jako swego rodzaju „święci” tej specyficznej odmiany wiary w sukces, ikony i idole do naśladowania – Steve Jobs (Apple), Bill Gates (Microsoft), Larry Ellison (Oracle), trzej założyciele Google, Mark Zuckerberg (Facebook) a ostatnio Elon Musk (Tesla, Space-X). Jest jeszcze wielu innych znanych tylko w swojej produktowej niszy albo na lokalnym, krajowym rynku. Właściwie każdy założyciel startupa, który się w miarę rozwinął może zakosztować odrobiny sławy i uznania, bo to ich sukcesy są wzorem a oni sami wzorcem do naśladowania. Ogląda się wywiady z nimi, studiuje ich działania, sposób życia i dietę w nadziei, że może uda się powtórzyć ich sukces.
Wszystko to jest piękne i pouczające, ma jednak jedną paskudną wadę. I nie chodzi mi o powszechnie znany fakt, że przytłaczająca większość startupów kończy się kompletną klapą (albo pomysł albo wykonanie albo jedno i drugie nie było tak rewolucyjne i rewelacyjne jak się wydawało), bo z tym się liczy nawet większość założycieli startupów. Ani nawet o to, że wielu z nich swój sukces zawdzięcza nie tylko świetnemu pomysłowi i szczęściu, ale także koneksjom dzięki którym mogli dotrzeć do ludzi, z którymi przeciętny Kowalski nie ma szans porozmawiać. Nie, mam na myśli ten przykry fakt, że patrząc przez ten właśnie filtr normalny, dobrze prowadzony biznes, który rośnie o te 10-15% rok do roku wydaje się być kompletną porażką a prowadzący go życiowymi nieudacznikami przy wspomnianych wyżej ikonach sukcesu i ich wynikach. Niestety wielu przedsiębiorców wpędza to w depresję, która jako żywo przypomina mi depresję wielu kobiet, które będąc całkiem ładnymi dołują się porównując się z podrasowanymi w Photoshopie zdjęciami modelek.
Dużo ważniejsze niż samopoczucie tych przedsiębiorców jest jednak to, że gospodarka opiera się właśnie na takich normalnych, przeciętnych firmach a nie na super-startupach. To właśnie one dostarczają większości usług i towarów, z których korzystamy i wypracowują większość narodowego bogactwa. Dlatego wydaje mi się, że powinniśmy je bardziej doceniać. I sami przedsiębiorcy powinni siebie i swoje firmy także bardziej docenić. Dobrze prowadzony biznes, który notuje systematyczne wzrosty, ma zadowolonych klientów, dobre produkty, jest dobrze zarządzany i solidnie rozwijany to duży sukces, który nie wszystkim udaje się osiągnąć.